 Ein tysdagskveld på nyåret i 1985 samla kjerna av songspirer i Fjell seg i eit klasserom på Kolltveit skule. Etter initiativ frå Hans Rasmussen var dirigent Roger Martin klar med taktstokk og David Weaver sat ved pianoet. Fjellkoret var eit faktum! 80-90 songarar møtte opp den første kvelden. Flygeblad i postkassane i heile kommunen om oppstart av eit politisk og religiøst nøytralt kor hadde gitt resultat. Dei yngste jentene stilte med bleika hår og pastellfarga tversoversløyfe. Unge ambisiøse menn med raude bukser og skinnslips. Både unge og litt eldre hadde solide skulderputer og kvite tennissokkar. Med blå og raude striper. Oppi mokasinane…
I starten hadde vi ei songbok. Og songbok er greitt det. For tålmodige sjeler som berre vil syngje for å syngje liksom. Slik er vi ikkje i Fjellkoret. Det viste seg fort at Fjellkor – songarane var rastlause sjeler. Det måtte skje noko. Heile tida! Det gjekk ikkje meir enn to år før koret var klar med si første oppsetjing. Og ikkje berre ei oppsetjing til glede og underhaldning. Nei, her var det snakk om konkurranse. I open klasse. Sjølv syntes vi at vi hadde ein fin balanse mellom ulike språk, men dommarane var visst ikkje like språkmektige som oss. Dei tok våre vakre islandske og finske innslag for å vere “vel mykje bruk av dialekt“!
Vel, vel, så nådde vi ikkje heilt opp i den første konkurransen vi var med på, men ein gir nå ikkje opp etter første forsøk! Fjellkoret har nemleg ein førsteplass å vise til.
I 1997 gjekk vi heilt til topps i “Syng for oss“- konkurransen til Norges Korforbund. Igjen i open klasse. Men før vi kom så langt fekk vi gjort mange andre minneverdige ting, for konkurranse har faktisk ikkje vore det viktigaste for koret. I 1990 gav Fjellkoret ut ein julekassett. Innspelt i Landro kyrkje over ei helg, med eit – om vi skal seie det sjølv- ganske bra resultat. Vi selde faktisk eit bra opplag av kassetten vår!
|